Tegenwind is een initiatief van Alain Grootaers en Jakobien Huisman om ‘wetenschappers’ aan het woord te laten die een andere kijk hebben op de coronacrisis en hoe ermee om te gaan. Op zich is daar niets mis mee, alleen blijken de argumenten en redeneringen van deze ‘wetenschappers’ helemaal niet zo wetenschappelijk onderbouwd.
- Kosten /baten van de maatregelen (minuut 8’50’’)
- Massavorming (minuut 10’11’’)
- Massamedia (minuut 14’30’’)
- Coronadoden (minuut 21’30’’)
- Wetenschapsideologie (minuut 25’25’’)
- Werkzaamheid vaccins – Placebo/nocebo-effect (minuut 55’56’’)
- Houding tegenover de dood (minuut 59’56’’)
Kosten / baten van de maatregelen (minuut 8’50’’)
Bewering Mattias Desmet:
Op geen enkel moment heeft men de kosten en de baten van de maatregelen afgewogen. Dus hoeveel slachtoffers kan het virus maken in het slechtste scenario en hoeveel slachtoffers gaan de maatregelen maken? Deze meest basale afweging in dergelijke situatie werd niet gemaakt.
Desmet stelt dat deze berekening en afweging heel eenvoudig is, maar dat ze nooit werd gemaakt. Via onderstaande link komt u op een studie uit de UK waarbij men de directe en indirecte impact van Covid-19 op oversterfte en mortaliteit probeert in te schatten. De studie dateert van 15 juli 2020 en als u de 188 pagina’s doorneemt zult u merken dat dergelijke studie allesbehalve simpel is. Zeker als men rekening houdt met de snelheid waarmee het virus ons in Europa overviel, kon men deze afweging niet vooraf maken en moest men wel drastisch ingrijpen via maatregelen en lockdown. Een onbekend virus met onbekend ziekteverloop vergt alvast enkele maanden studie alvorens men tot zinnige conclusies kan komen. Op veilig spelen op zo’n moment lijkt ons geen overbodige luxe en het is logisch om in dat geval te vertrouwen op de epidemiologen, virologen en infectiologen.
Uit de studie: Direct and indirect impact of Covid-19 on Excess Deaths and Morbidity
In de studie verdeelt men de impact van Covid-19 op sterftecijfers in vier categorieën in:
A. Covid-doden
B. Covid-doden door overbelasting ziekenhuizen (was in UK geen factor)
C. Doden door andere ziektes door overbelasting ziekenhuizen
D. Doden door de maatregelen
In de figuur hieronder vind je de geschatte oversterftecijfers per categorie (A, C en D) en dit over drie periodes. De eerste periode loopt van maart 2020 tot maart 2021 (pandemie), de tweede refereert naar de komende twee tot vijf jaar (middellange termijn) en de derde is op lange termijn.
Deze grafiek voorspelt ondersterfte voor categorie D (slachtoffers door maatregelen) tijdens de pandemie en toont dat de oversterfte grotendeels aan Covid-doden is toe te schrijven. Op de middellange termijn en op lange termijn verwacht men wel oversterfte voor de categorieën C en D als gevolg van de maatregelen.
Dit en nog veel meer vindt u in de studie via de link hieronder, maar wat ons vooral interesseert is wat de situatie geweest zou zijn indien men geen lockdown en maatregelen had ingevoerd. Ook daarover bogen de onderzoekers zich.
In Annex G vindt u een tabel met de vergelijking van het totale aantal verwachte sterfgevallen over een periode van 12 maanden (van maart 2020 tot maart 2021) met de gangbare maatregelen (CSS – afstand, mondmasker, lockdown) en het totale aantal verwachte sterfgevallen zonder maatregelen (Unmitigated Reasonable Worst Case scenario). En dit voor de categorieën A en B.
Belangrijkste conclusie hieruit is dat er dankzij de maatregelen 1,5 miljoen directe Covid-19 doden voorkomen zijn in de UK. Bovendien zitten hierin de categorieën C en D niet vervat, waar ongetwijfeld ook veel doden zouden gevallen zijn. In categorie C (doden door andere ziektes) door overbelasting van de ziekenhuizen, en in categorie D door de impact van al deze doden op het mentale welzijn en de economie. Dus het uiteindelijk aantal vermeden doden dankzij de lockdown en de maatregelen ligt waarschijnlijk nóg hoger.
Uit de studie: Estimating the effects of non-pharmaceutical interventions on COVID-19 in Europe
Door de voorspelde sterfgevallen in het model zonder interventies te vergelijken met de voorspelde sterfgevallen in ons interventiemodel, hebben wij het totale aantal vermeden sterfgevallen in onze studieperiode berekend. Wij stellen vast dat in 11 landen sinds het begin van de epidemie 3,1 (2,8-3,5) miljoen sterfgevallen zijn vermeden door interventies; in uitgebreide gegevens fig. 5 wordt het feitelijke totale aantal sterfgevallen vergeleken met het contrafeitelijk (~hypothetisch) totale aantal sterfgevallen. Het contrafeitelijke model zonder interventies is slechts illustratief en weerspiegelt de veronderstellingen van ons model. We houden geen rekening met gedragsveranderingen; in werkelijkheid zouden we zelfs bij afwezigheid van overheidsinterventies verwachten dat Rt afneemt en zouden we het aantal sterfgevallen in het model zonder interventies dus overschatten. Omgekeerd houden we geen rekening met het effect op het sterftecijfer door infecties als gevolg van een overbelast gezondheidszorgsysteem waarin patiënten mogelijk geen toegang hebben tot kritieke zorgfaciliteiten, waardoor het aantal contrafeitelijke sterfgevallen zou worden onderschat. In de aanvullende informatie tonen wij verdere contrafeitelijke schattingen onder verschillende aannames en alle scenario’s laten in grote lijnen dezelfde trends zien. Gezien de overeenstemming tussen de verschillende scenario’s achten wij onze ramingen voor het aantal vermeden contrafeitelijke sterfgevallen plausibel.
Uit het artikel: COVID’s Impact in Real Time: Finding Balance Amid the Crisis (IMF)
Doeltreffende lockdown-maatregelen in een vroeg stadium van een epidemie kunnen tot een sneller economisch herstel leiden door het aantal besmettingen in te dammen. Want hoe meer besmettingen, hoe meer angst bij de bevolking waardoor die spontaan sociale afstandsregels gaan toepassen en hun sociale leven ‘on hold’ zetten, wat uiteraard een negatief effect heeft op de economie. Het effect van deze spontane toepassing van de sociale afstandsregels bij een hoog aantal besmettingen wordt onderschat bij de afweging tussen het redden van levens (wel lockdown) en het redden van de economie (geen lockdown). De voordelen van een vroege lockdown kunnen op middellange termijn de kosten op korte termijn compenseren en mogelijk zelfs leiden tot positieve algemene effecten op de economie.
https://blogs.imf.org/2020/10/08/covids-impact-in-real-time-finding-balance-amid-the-crisis/
Conclusie:
We vinden het onvoorstelbaar dat een universiteitsprofessor zo licht gaat over de complexiteit van een kosten-baten analyse van de lockdown en de maatregelen. Dit past natuurlijk in zijn verhaal dat de cijfers en de ernst van het virus fel overdreven werden door de experten en de overheid. Desmet is van mening dat het gevaar van het virus werd overschat en lijkt ervan uit te gaan dat de lockdown meer slachtoffers heeft gemaakt en zal maken dan dat ermee werden gered. De hierboven vermelde studies lijken hem alvast ongelijk te geven.
Massavorming (minuut 10’11’’)
Bewering Desmet:
De meeste mensen hebben zich laten meenemen in een verhaal van angst door de experten en de overheid en zijn slachtoffer geworden van massavorming. In zo’n geval treedt er een soort bewustzijnsvernauwing op waarbij het verstandelijke vermogen van het individu daalt tot op een zeer laag niveau. Er is geen kritische afstandsname meer, geen kritische reflectie. Massavorming wordt gefaciliteerd door een gebrek aan sociale band en vereenzaming, door gebrek aan zingeving en door onbestemde angst en onbehagen. Dit leidt tot frustratie en agressie.
Wij zijn helemaal akkoord met de uitleg van Desmet over massavorming, maar staan er versteld van hoe hij niet inziet dat deze massavorming van toepassing is op de hele groep corona-sceptici en anti-vaxxers. Op een bepaald moment zou je je zelfs afvragen: over wie heeft hij het nu? Over de gewone mens die de maatregelen volgt omdat dat de beste oplossing lijkt om uit de crisis te geraken, of over de corona-scepticus die zich fixeert op de experten en de “vrijheidsberovende” maatregelen. Als je de berichten en commentaren leest op sociale media van deze corona-sceptici blijken net zij te lijden aan een soort bewustzijnsvernauwing. Angst, eenzaamheid, isolatie, frustratie en agressie… die vakjes kun je allemaal aanvinken bij die groepen op Facebook.
Desmet klaagt aan dat de mensen het coronaverhaal van de experten volgen en meegaan in een verhaal van angst. Maar eigenlijk doet hij precies dat met zijn een eigen corona-sceptisch verhaal dat te allen tijde en op om het even welke manier verdedigd moet worden. Het steunt op drie steeds terugkerende riedeltjes waarin de realiteit systematisch zo wordt geframed dat het in die riedeltjes moet passen. Systematisch beweert dat verhaal: 1. corona is niet zo erg – 2. De maatregelen zijn erger dan corona zelf – 3. Iedereen die de maatregelen uitvaardigt is verdacht.
Zo creëert Desmet een verhaal waarin de ander blijkbaar slechte intenties heeft, of het nu de overheid is, de media, de wetenschappen of elke afwijkende stem tov dat verhaal. Dit vergroot het wantrouwen en de polarisatie bij mensen die in zijn verhaal meestappen, waardoor de angst en de massavorming net in die groep toeneemt. In Desmets verhaal wordt er dus niet meer naar oplossingen gezocht, maar eigenlijk alleen gezegd “neen, dat wil ik niet”. Op geen enkel moment en op geen enkele manier draagt hij bij tot een oplossing of komt hij met een alternatief. De strijd die Desmet voert is niet de strijd tegen het coronavirus, maar de strijd tegen de strijd tegen het coronavirus.
Als je mensen wil behoeden voor een totalitaire staat dan moet je vooral hun eigen kritisch denken aanmoedigen en hen niet aansporen om mee te stappen in een alternatief verhaal… Kritisch denken gaat over vaardigheden, dat moet je aanleren, er op oefenen, mensen in uitdagen…
Je leert niemand kritisch denken door te zeggen: “ik heb een alternatief verhaal, luister en kijk naar mij”.
Als Desmet zo bezorgd is over het gebrek aan een kritische afstandsname, waarom verwelkomt hij dan niet elke kritische stem die zijn eigen verhaal in twijfel trekt? Waarom maakt hij zich geen zorgen over de mate waarin mensen zonder enige twijfel in zijn verhaal meestappen? Waarom is hij niet kritischer voor de mensen die complottheorieën verspreiden en hem als referentie aanhalen? Is zijn eigen houding tegenover de coronacrisis ook geen lichte vorm van complotdenken? Als je blijft beweren dat de cijfers niet de juiste zijn, dat de ziekenhuizen niet vol liggen, dat de vaccins niet helpen, dan moet je er toch vanuit gaan dat heel wat mensen van slechte wil zijn en laat je toch uitschijnen dat er afspraken zouden zijn gemaakt om de zaken anders voor te stellen dan ze in werkelijkheid zijn? De belangrijkste vraag hierbij zou dan ook zijn: Waarom zou de overheid liegen? Als je hierop een antwoord zou willen formuleren, dan kom je toch geheid uit bij een vorm van complotdenken, niet?
Massamedia (minuut 14’30’’)
Bewering Desmet:
Massamedia is een voorwaarde voor het vormen van grootschalige massa’s die geleid hebben tot de opkomst van het nazisme en het stalinisme. Via de massamedia moet een verhaal verspreid worden, waarbij men een object van angst aanduidt en men meteen ook de strategie aanreikt om ermee om te gaan. In dit verhaal ligt een enorm eenvoudige en absurde logica verscholen. Als A dan B, als dat virus er is, dan moeten we in lockdown. Men weigert om de dingen te zien die in strijd zijn met die logica. Wat niet in het verhaal past wordt weggefilterd. De slachtoffers van de maatregelen (zelfstandigen die failliet gingen, zelfmoord pleegden) werden genegeerd en daar had men geen empathie voor.
We vinden het heel problematisch dat Desmet laat uitschijnen dat de coronamaatregelen en de communicatie errond op dezelfde leest geschoeid zou zijn als de strategieën die geleid hebben tot de opkomst van het nazisme en het stalinisme. Op sociale media lees je vaak dat de maatregelen en het Covid Safe ticket doen denken aan de strategieën van een totalitaire staat, vaak met verwijzing naar de complottheorie van de Great Reset. Dat Desmet zich als professor ook op deze manier uitlaat over de communicatie omtrent corona, doet bij ons vragen rijzen over zijn bedoelingen. Welk punt wil hij maken met zijn hele uiteenzetting over massamedia? Beweert hij dat de media met opzet een sfeer van angst creëerden om een bepaalde agenda door te duwen? Gaat hij mee in de complottheorie van de Great Reset? Desmet blijft vaag, maar laat toch niet na de idee van een totalitaire staat als einddoel van de coronacrisis naar voren te schuiven.
En dan is er zijn opmerking over de hoe de slachtoffers van de maatregelen genegeerd werden: al die zelfstandigen die failliet gingen, al die mensen die zelfmoord pleegden.
Als men de cijfers van 2020 bekijkt, waren er de laatste 20 jaar nog nooit zo weinig faillissementen. De steunmaatregelen van de overheid heeft veel zelfstandigen overeind gehouden, zelfs zelfstandigen die zonder de coronacrisis wel failliet zouden gegaan zijn. Is dit Desmets idee van negeren, van gebrek aan empathie?
https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2021/02/minder-faillissementen-in-2020
Wat de zelfmoordcijfers in 2020 betreft, ook die liggen volgens de politie pv’s lager dan in andere jaren. In het rapport hieronder zegt men wel dat het werkelijke cijfer waarschijnlijk hoger zal liggen, maar het verschil zal niet van die grootteorde zijn om zoals Desmet te spreken van de vele zelfmoordslachtoffers van de coronamaatregelen.
Conclusie:
Desmets verwijzing naar massamedia en de link die hij legt naar het nazisme en het stalinisme zijn van de pot gerukt in de context van de coronacommunicatie van de overheid. Het is de zoveelste manier om gratuit uit te halen naar de experten en de overheid die het beleid afstemde op die experten. Hadden ze ook psychologen moeten opnemen in dat expertenteam? Uiteindelijk misschien wel, maar als een huis in brand staat, zorg je er toch in eerste instantie voor dat de brand geblust geraakt en dat de brand niet overslaat naar andere huizen?
We ontkennen niet dat de coronacrisis een serieuze impact heeft gehad op het mentale welzijn van vele mensen. We betwisten enkel Desmets bewering dat hiervoor geen empathie werd opgebracht en zijn duidelijke overdrijving van het aantal slachtoffers van de maatregelen.
Coronadoden (minuut 21’30’’)
Bewering Desmet:
In België werden alle doden standaard als coronadoden geteld. Een grondige analyse van de cijfers ontbreekt door de toestand van massavorming.
Deze bewering werd reeds gefactcheckt door factcheck Vlaanderen.
Het is de arts die de oorzaak van het overlijden vaststelt en die beoordeelt of het coronavirus heeft meegespeeld bij het overlijden.
De artsen hanteren hiervoor drie criteria.
1. Epidemiologisch: was er een uitbraak in de omgeving van de overledene waardoor die besmet kan geweest zijn door het coronavirus?
2. Was het typische ziektebeeld aanwezig? Had de patiënt de typische Covid-19-symptomen?
3. Heeft de patiënt positief getest?”
Voor België blijkt de registratie van de sterfte door COVID-19 van bij de start bijzonder accuraat te zijn gebeurd.
https://factcheck.vlaanderen/factcheck/beweringen-professor-mattias-desmet-kloppen-niet-altijd
De oversterfte en de gerapporteerde coronadoden in ons land lagen tijdens de zwaarste coronagolf erg dicht bij elkaar in de buurt.
De conclusie is dat hoe meer de oversterfte en het aantal gerapporteerde coronadoden elkaar overlappen, hoe beter een land de dodentol in kaart brengt. Niet alleen geven de oversterftecijfers voor elk land apart een completer zicht op de dodelijke impact van corona, ze laten ook beter toe om landen onderling te vergelijken.
https://multimedia.tijd.be/oversterfte/
Conclusie:
Frauderen met de cijfers is allesbehalve vanzelfsprekend. Artsen gaan niet licht over de beslissing om iemand tot de COVID-overlijdens te rekenen. Bovendien was er ook geen enkele reden om meer coronadoden te rapporteren dan in werkelijkheid het geval was. In tegenstelling tot hardnekkige geruchten krijgen ziekenhuizen geen premies voor het aantal overlijdens ten gevolge van het coronavirus.
De oversterftecijfers en de gerapporteerde coronadoden liggen zo dicht bij elkaar dat er zeker geen grote fraude gebeurde met de registratie. Bovendien kunt u uit het artikel van de Tijd opmaken dat de cijfers weldegelijk grondig werden geanalyseerd. Het blijft ons een raadsel waarom Desmet dit anno 2021 nog steeds blijft beweren.
Wetenschapsideologie (minuut 25’25’’)
Bewering Desmet:
Er is een blind vertrouwen in de wetenschap terwijl de wetenschap niet meer is wat het ooit geweest is. De wetenschap is gekanteld naar wetenschapsideologie, naar een globale levensvisie. Ze is even feilbaar is als de godsdienstideologie, maar heeft enorm veel middelen en de macht om de realiteit te manipuleren.
Desmet heeft goede redenen om wetenschap categoriek aan de kant te zetten, zijn therapeutische stroming (die hij, zoals hij zelf aanhaalt, blijkbaar ook echt hanteert) staat onder druk omdat deze tak van de psychologie vaak als pseudowetenschap omschreven wordt. Wil hij uit frustratie hierover twijfel zaaien over wetenschap an sich?
Zijn bewering dat de wetenschap veel middelen en de macht heeft om de realiteit te manipuleren vinden we alweer uiterst problematisch. Opnieuw begeeft Desmet zich op het randje van complotdenken met deze insinuatie. Het lijkt erop dat het enkel de wetenschappers zijn waarmee Desmet niet akkoord is, die aan wetenschapsideologie doen en de realiteit manipuleren. Dat hij zelf een beroep doet op wetenschappers om zijn eigen visie geloofwaardigheid te geven, daar lijkt hij niet bij stil te staan.
De wetenschap is inderdaad niet onfeilbaar en in het verleden zijn er zaken gebeurd die niet door de beugel kunnen. De wetenschap heeft echter sinds die crisis ook niet stilgestaan en er zijn heel wat initiatieven gelanceerd, onderzoeken gebeurd, criteria opgesteld om de fouten van het verleden recht te zetten/te vermijden. Dat is het mooie aan wetenschap: het is zelfcorrigerend.
Een kritische blik op wetenschap en geneeskunde is zeker nodig. De wetenschap aanvaardt dit feit tot op zekere hoogte ook; per slot van rekening zijn de sterkste critici van wetenschappelijke experten vaak andere wetenschappelijke experten.
Uit het artikel: Hoe publiceer je een wetenschappelijk artikel?
Een wetenschappelijk artikel wordt nooit gepubliceerd zonder peerreview. Hierbij wordt het manuscript beoordeeld door twee of meer reviewers: wetenschappers uit hetzelfde vakgebied die op zoek gaan naar fouten en onduidelijkheden in de studie. Meestal is dit een dubbelblind proces: de reviewers weten niet wie het manuscript geschreven heeft en de auteurs weten niet wie de reviewers zijn.
Toch is het peerreview proces niet perfect. Af en toe glipt er een slecht artikel door de mazen van het systeem. Meestal merkt iemand dit tijdig op en wordt het artikel teruggetrokken (een zogenaamde retraction). Daarnaast kan peerreview de verspreiding van nieuwe ideeën vertragen. Een conservatieve reviewer is misschien niet gelukkig met een artikel dat zijn briljante theorie onderuithaalt en schrijft een vernietigend rapport over een manuscript. Wetenschappers zijn niet immuun voor persoonlijke voorkeuren en vooroordelen. Controle door meerdere reviewers kan dit probleem oplossen, maar het is geen garantie op succes.
Artikels in wetenschappelijke vakbladen met peerreview zijn betrouwbaarder dan nieuwsberichten en blogs. Dat betekent echter niet dat je de conclusies van deze wetenschappelijke papers blindelings moet vertrouwen.
https://scientias.nl/hoe-publiceer-je-een-wetenschappelijk-artikel/
Conclusie:
Blind vertrouwen in om het even welke bron is nooit een goed idee. Dat geldt voor de wetenschap, maar evenzeer voor alle (des)informatie die op sociale media verschijnt. Het grote verschil is dat de informatie in een wetenschappelijk artikel veel beter gecontroleerd wordt nog voor het gepubliceerd wordt. Desmet probeert de corona-aanpak gebaseerd op de adviezen van wetenschappelijk experten opnieuw te ondermijnen door de validiteit van de wetenschap zelf in vraag te stellen. Omdat hij cijfers en wetenschappelijke feiten niet kan weerleggen, verkiest hij de betrouwbaarheid van die cijfers en feiten in vraag te stellen en te insinueren dat deze gemanipuleerd worden omwille van één of andere duistere reden.
Werkzaamheid vaccins – Placebo/nocebo-effect (minuut 55’56’’)
Bewering Desmet:
“Ik heb ook al van die biologische theorieën gehoord die zeggen: eigenlijk is het onmogelijk dat dit vaccin nog werkt. Dan kan zijn. Ik kan over de biologische kant niet oordelen … Natuurlijk is er een placebo-effect bij het vaccin. In welke mate weten we niet. Er wat er ook is, is een nocebo-effect, daarbij ga ja uit van een sterk negatieve verwachting van het medicijn. Ook dat kan er zijn bij het vaccin.”
Desmet heeft zich al meermaals uitgelaten over de werkzaamheid van het vaccin. In deze aflevering van Tegenwind durft hij het niet zwart of wit stellen dat de vaccins niet meer werken, maar op sociale media is hij daar heel openlijk over en beweert hij weldegelijk dat de vaccins niet werken.
Met dit in het achterhoofd, hoe moet je dan het placebo-effect van het vaccin, dat er volgens hem zeker is, interpreteren? Beweert Desmet dat mensen nu minder ziek worden van het virus omdat ze geloven dat ze beschermd zijn door het vaccin en dat de werkzaamheid van het vaccin daar niets mee te maken heeft? Is het dankzij het placebo-effect dat er minder gevaccineerden opgenomen worden in het ziekenhuis dan ongevaccineerden? We hebben geen enkele studie gevonden die deze bewering ondersteunt.
Het riedeltje “De vaccins werken niet meer na 15.000 mutaties” is een terugkerend argument in de Tegenwind reeks. Voor een weerlegging hiervan, verwijzen we u graag door naar de bespreking van aflevering 1 van Tegenwind met Sam Brokken.
Wat hij zegt over het nocebo-effect van het vaccin, daarin geven we hem gelijk. Zeker als je alle berichten van vaccinweigeraars leest die in hun omgeving wel allemaal iemand kennen met ernstige bijwerkingen. In de proefperiode van de vaccins kregen mensen die de placebo-prik ontvingen ook last van bijwerkingen.
Uit het artikel: Why some of your vaccine side effects might just be placebo
Een aanzienlijk deel van de mensen die de placebo-prik kregen, ondervond ook enkele van deze symptomen. Na de eerste placebo-prik meldde ongeveer een derde van de mensen vermoeidheid te ervaren, en ongeveer een derde hoofdpijn. Bijna 12% van de mensen die een placebo kregen, had ook diarree na de eerste injectie, meer dan de gevaccineerde groep na beide doses. Ter herinnering, de mensen op de placebo kregen alleen een injectie met een zoutoplossing, oftewel zout en water.
Het placebo/nocebo-effect is een van de vele redenen waarom we zorgvuldig gepland onderzoek nodig hebben, zoals gecontroleerde klinische proeven, om de wereld om ons heen beter te begrijpen. Dat is vooral belangrijk wanneer we proberen de potentiële voordelen en risico’s van een nieuw geneesmiddel of vaccin te achterhalen. Gelukkig worden de voordelen van het vaccin van Pfizer/BioNTech en soortgelijke vaccins, die ons beschermen tegen ernstige ziekten en de dood, elke dag duidelijker, vooral in landen waar veel wordt gevaccineerd.
https://gizmodo.com/why-some-of-your-vaccine-side-effects-might-just-be-pla-1846528536
Houding tegenover de dood (minuut 59’56’’)
Bewering Desmet:
“Hoe krampachtig we proberen om een relatief klein risico op sterven te vermijden en daarvoor eigenlijk enorme risico’s nemen. We willen elk risico vermijden en precies daarom nemen we eigenlijk de meest absurde risico’s (…) We moeten de dood terug zijn plaats geven en zorgen dat hij niet meer dat ontregelende effect heeft dat hij nu heeft.”
Zoals steeds minimaliseert Desmet het gevaar van het virus. Het is waar dat voor een groot deel van de bevolking het risico op overlijden aan Covid-19 klein is. Toch berekenen sommige modellen dat in de VS de kans om te sterven aan het virus voor de gemiddelde Amerikaan in 2020 is toegenomen met 10%. Deze 10% toename brengt het sterftecijfer in de VS terug naar het niveau van 2006, en zo wordt 14 jaar vooruitgang in de mortaliteitcijfers in de VS tenietgedaan.
Nog erger wordt het als je de risico’s voor de oudere bevolking bekijkt (+70). Een gemiddeld persoon van 70 of ouder heeft op zich al 4x meer kans op overlijden door andere oorzaken. Een covid-infectie verhoogt dit basisrisico met nog eens 140%. Ter vergelijking, bij jongeren onder de 20 jaar verhoogt Covid-19 hun basisrisico slechts met 6%.
Uit het artikel: What is your risk of dying from covid-19?
One approach is to compare how much Covid-19 has increased the annual chance of death so far in 2020. For the total population, for every 100 non-Covid-19 deaths (i.e., from all other causes), there have been 10.3 Covid-19 deaths, implying that Covid-19 has increased the risk of dying in 2020 by about 10 percent for the average American [1].
For historical perspective, a 10 percent increase in average U.S. mortality rates would put us back to where things stood in 2006. Put another way, COVID-19 has wiped out 14 years of progress in reducing mortality across a broad range of conditions.
The average person age 70 or greater already faces nearly a four percent risk of death from other causes. Getting infected with Covid-19 multiplies this baseline fatality risk by 140 percent! In contrast, someone under 20 years old who gets Covid only increases their baseline risk of death by six percent.
Dus wanneer Desmet spreekt over een “relatief klein risico op sterven”, heeft hij dan enkel oog voor de bevolking jonger dan 70 jaar? Is de 70+ groep collateral damage in zijn ogen? Offert hij die groep graag op om de “enorme risico’s” van de beschermende maatregelen en de vaccinatie te vermijden? Ter informatie: op 1 januari 2021 waren er in België 1.596.000 mensen ouder dan 70 jaar.
Dit is dus de groep die Desmet aan Russische roulette wou onderwerpen of opsluiten in een omgekeerde lockdown.
En wat met de mensen met een risicoprofiel jonger dan 70? Moeten we voor hen ook de dood zijn plaats teruggeven? Moeten we hun dood gewoon aanvaarden en het ons niet laten “ontregelen”?
Hieronder vindt u alvast een online risico simulator waarmee u kan inschatten hoe groot de kans op overlijden is voor uzelf of voor uw geliefden. Kwestie van voorbereid te zijn en u niet te veel te laten “ontregelen”.
https://www.economist.com/graphic-detail/covid-pandemic-mortality-risk-estimator
Algemene conclusie
De hele Tegenwind-aflevering met Desmet kan je als volgt samenvatten: covid-19 is niet meer dan een seizoensgriep, de kosten van de lockdown wegen niet op tegen de baten en het vaccin werkt niet. De maatregelen van de overheid zijn bedoeld om ons voor te bereiden op een totalitaire samenleving. Al wie dit niet inziet, lijdt aan angstpsychose en is slachtoffer van massavorming.
Deze parallelle werkelijkheid van Desmet als corona-scepticus rammelt zo hard aan alle kanten, dat er bijna geen beginnen aan is om de insinuaties van de man te weerleggen. We vonden ook geen enkele wetenschappelijk studie terug die zijn persoonlijke overpeinzingen en anekdotes staaft.
Wie ervoor kiest de man op zijn woord te geloven, treedt toe tot een verhaal dat uiterst wankel balanceert op het randje van complotdenken.
1 reactie
Le manque de rigueur, les erreurs flagrantes et les déceptions du professeur Mattias Desmet | Scepticus · 4 januari 2023 op 19:54
[…] Tegenwind – aflevering 2 : Mattias Desmet (2021) en […]
Reacties zijn gesloten.